30 Temmuz 2014 Çarşamba

GÜLMEK (Tahir Riyad)



Tahir Riyad[1]

GÜLMEK

körlükle sürmelenmiş bir göz düşledim
inceleyen
beni…

iki yumuşak el düşledim
topraktaki çukuru gösteren
bana…

günahlarımı saymaya koyulmuş iki melek
kanat çırpıyor etrafımda,
çöküyorlar omzuma…

çıplaktım, doğduğumdaki gibi.
ve bir güneş, küçük bir çocuk gibi tıpışladığım
uyusun ve düş görsün diye
önümde.

bıyığın üzerine dökülen bir şarap düşledim
kadehten değil ama…
ve bir deniz, içindeki su çekilen
yazı bir sahil beldesinde geçiren.

bakire bir Meryem düşledim
uzak bir yere çekilen benimle.[2]
başka bir Meryem düşledim
günahkâr.

ve bin haç
takva sahibi kulların çivilediği
bedenim üzerine,
haçtaki tanrının ölümüyle
haçtaki peygamberinki arasında.

düşlediğimi düşledim,
korkuyla açtım kendimi
ve baktım:
körlükle sürmelenmiş gözler
sallanıyor sönmüş lambalar gibi
inceliyor beni,
gözlerinden yaş gelinceye dek gülüyor
bana.


Türkçesi: Halim Öznurhan

(Yedi İklim, sayı: 284, Kasım, 2013)


[1] 1956 doğumlu, şiirlerinde tasavvufî imgeleri sıklıkla kullanan Ürdünlü şair ve çevirmen.  Hallâcu’l-Vakt (Zamanın Hallâcı, Beyrut, 1993) adlı eserinden Dahik adlı şiirin çevirisi.
[2] Meryem Suresi 22. ayete telmih var.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder